Η Ζωή του Χριστιανού

         Όταν Θέλει κανείς να Πληροφορηθεί του Θέλημα του Θεού να Αφήσει τελείως της Δικές του Σκέψεις και να προσευχηθεί τρείς Φορές. Όπου κλείνει η καρδιά του Εκεινο να κάνει και θα είναι Κατα Θεόν!  

      "Να λες μέσα σου, με όλη σου την καρδιά: «Ο Κύριος είναι τα πάντα για μένα· εγώ δεν είμαι τίποτα· είμαι αδύναμος και ασήμαντος». Να καταφεύγεις στον Κύριο για κάθετι· να πιστεύεις πως θα λάβεις απ' Αυτόν, ο,τιδήποτε είναι απαραίτητο για τη σωτηρία σου, αλλά και γι' αυτήν την πρόσκαιρη ζωή σου. " ☦️ Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης.

      Ένας νεαρός είπε στον ιερέα:   -Πάτερ, εγώ δεν θα ξαναέλθω στην εκκλησία.  Ο ιερέας τον ρώτησε ποιος είναι ο λόγος.  Ο νεαρός του απάντησε:    Εδώ βλέπω μία γυναίκα που κουτσομπολεύει μίαν άλλη, ο διπλανός μου κοιμήθηκε, ο άλλος δεν διαβάζει καλά και οι ψάλτες μαλώνουν καμιά φορά.    Την ώρα της Λειτουργίας κάποιος άλλος ασχολείται με το κινητό του, για να μην πω για την εγωιστική τους συμπεριφορά όταν φεύγουν από τον ναό...    Του λέει ο ιερέας:  -Έχεις δίκιο.  Πριν όμως εγκαταλείψεις οριστικά την εκκλησία, κάνε μου σε παρακαλώ μία χάρη.  Πάρε αυτό το ξέχειλο καντήλι και κάνε τον κύκλο του ναού τρεις φορές χωρίς να χύσεις ούτε μία σταγόνα λάδι.  Μετά μπορείς να φύγεις.  «Μόνο αυτό;»  Εντάξει, είπε ο νεαρός.  Έκανε τους τρεις γύρους όπως ζήτησε ο ιερέας.  Αφού τελείωσε είπε:  -Πάτερ, το έκανα.  Ο ιερέας τον ρώτησε:  -Όταν έκανες τον γύρω του ναού, πρόσεξες κάποιο άτομο να κουτσομπολεύει κάποιον;  -Όχι.  -Είδες κάποιον να ασχολείται με το κινητό του;  -Όχι.  -Ξέρεις γιατί;

    Δέσποτα γλυκύτατε Kύριε ημών Iησού Xριστέ, εξαπόστειλον την αγίαν σου χάριν και λύσον με έκ των δεσμών της αμαρτίας.      Φώτισον μου το σκότος της ψυχής όπως κατανοήσω το Σόν άπειρον έλεος, και αγαπήσω και ευχαριστήσω αξίως Σε τον γλυκύτατον Σωτήρα μου, τον άξιον πάσης αγάπης και ευχαριστίας. Nαι αγαθέ ευεργέτα μου και πολυεύσπλαχνε Kύριε· μή απώση αφ’ ημών το σόν έλεος, αλλά σπλαχνίσθητι το Σον πλάσμα. Γινώσκω, Kύριε, το βάρος των ημών πλημμελημάτων, αλλά είδον και τον Σόν ανείκαστον έλεος.  Θεωρώ το σκότος της αναισθήτου μου ψυχής, αλλά πιστεύω με χρήστας ελπίδας, αναμένων θειόν Σου φωτισμόν και την απαλλαγήν των πονηρών ου κακών και ολεθρίων παθών· τη πρεσβεία της γλυκυτάτης Σου Mητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Aειπαρθένου Mαρίας και πάντων των Aγίων.   ΑΜΗΝ!                                                                                                                                                                   

      Σήμερα, 15 Αυγούσ του , τιμάται με λαμπρότητα η Κοίμηση της Θεοτόκου. Η ημέρα δηλαδή, κατά την οποία η Παναγία μας εγκατέλειψε, ως άνθρωπος, αυτή τη ζωή και ετάφη στη Γεσθημανή από τους Αγίους Αποστόλους. Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν. Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων.  Πήγε, λοιπόν  και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο ίδιος ο Χριστός! Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της. Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση

        Στη γειτονιά που μεγάλωσα ζούσε ένας ψυχικά διαταραγμένος άνθρωπος που έκανε συνέχεια φασαρίες και εγώ φοβόμουν να περνάω μπροστά από το σπίτι του με αποτέλεσμα να πηγαίνω γύρω από το τετράγωνο για να φτάσω στον προορισμό μου.  Στο σχολείο απέφευγα να πλησιάζω κάποια αγόρια που προκαλούσαν συνέχεια αναστάτωση και ενοχλούσαν κάποιους συμμαθητές μου και ένας φόβος με κυρίευε κάθε φορά που χρειαζόταν να περάσω από μπροστά τους . Συχνά στο σχόλασμα περίμενα να φύγουν πρώτα αυτοί για να βγω από την τάξη.  Μερικά χρόνια αργότερα έπιασα δουλειά σε μια εταιρία και τότε θυμάμαι κοιμόμουν και ξυπνούσα με τρελό άγχος μην αργήσω γιατί με έστω και με μια ολιγόλεπτη αργοπορία ο προϊστάμενος ήταν ικανός να σε έχει μπροστά σε όλο το προσωπικό και να σε εξευτελίζει για μισή ώρα!  Ο φόβος είχε γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου!  Μα η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν γνώρισα ένα συνεργάτη της εταιρίας… αυτή η γνωριμία αποδείχτηκε η πιο οδυνηρή εμπειρία της ζωής μου μέχρι

        Με τις προσευχές των μικρών παιδιών μπορούν να γίνουν θαύματα. Ό,τι ζητούν από τον Θεό τους το δίνει, γιατί έχουν αθωότητα και ο Θεός ακούει την καθαρή προσευχή τους. Θυμάμαι, μια φορά που οι γονείς μας είχαν πάει στο χωράφι, με είχαν αφήσει στο σπίτι με τα δύο μικρότερα αδέλφια μου. Ξαφνικά ο ουρανός μαύρισε και άρχισε καταρρακτώδης βροχή. – Τι θα κάνουν τώρα οι γονείς μας, είπαμε. Πώς θα έρθουν στο σπίτι; Τα δυο μικρά άρχισαν να κλαίνε. – Ελάτε, τους είπα, θα παρακαλέσουμε τον Χριστό να σταματήσει την βροχή. Γονατίσαμε και τα τρία μπροστά στο εικονοστάσι και προσευχηθήκαμε. Σε λίγα λεπτά η βροχή σταμάτησε. Οι γονείς πρέπει να βοηθούν με διάκριση τα παιδιά από μικρά να πλησιάσουν τον Χριστό και να ζήσουν από μικρά τις ανώτερες χαρές, τις πνευματικές.  Όταν αρχίσουν να πηγαίνουν στο σχολείο, πρέπει σιγά-σιγά να τα μάθουν να μελετούν κάποιο πνευματικό βιβλίο και να τα βοηθούν να ζουν πνευματικά. Τότε θα είναι αγγελούδια και με την προσευχή τους θα έχουν μεγάλη παρ

      Όλο αυτό τον καιρό ακούμε διαρκώς για αλλαγές προς το χειρότερο σε όλους τους τομείς.   Τα ήθη ολοένα και εκφυλίζονται, η κοινωνία μας αποσταθεροποιείται, τα οικονομικά τόσο του κράτους όσο και τα οικογενειακά μας μαραζώνουν , οι ηγέτες παντού σχεδόν ανύπαρκτοι, τα πρότυπα μένουν  πλέον στα συναξάρια, τα ψυχολογικά μας, ολόιδια με τα οικονομικά (γιατί άλλωστε εξαρτήσαμε τα πάντα από το πόσα έχουμε). Έτσι λοιπόν η κατάσταση γύρω μας και μέσα μας διαγράφεται ολοένα και ζοφερότερη. Από την άλλη μεριά η δική μας στάση ή αντίσταση απέναντι σε όλα αυτά παντελώς ανορθόδοξη. Εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι Έλληνες στην πλειοψηφία μας χάνουμε το χαμόγελό μας,  ξεχνάμε το «έχει ο Θεός» και αντί να πεισμώσουμε και να εργαστούμε συντόνως για να διαλύσουμε τα σκοτάδια που  απλώνονται παντού, καθόμαστε μοιραίοι και άβουλοι συνάμα και γίναμε θεατές της ζωής μας , λες και ξαφνικά γίναμε όλοι κομμάτια ενός πεπρωμένου που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Μα θα έλεγε κανείς  «τι μπορούμε να

        Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό: - Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού!   Στείλε μου λοιπόν κεραυνό ή καμιάν άλλη τιμωρία ή αρρώστια ή δαιμόνιο, μήπως κι έτσι έρθει σε φόβο η πωρωμένη μου ψυχή. Άλλοτε πάλι παρακαλούσε κι έλεγε:   - Ξέρω πώς έχω πολύ αμαρτήσει ενώπιόν Σου, Δέσποτα, και πώς είναι αναρίθμητα τα σφάλματά μου. Γι αυτό και δεν τολμώ να Σου ζητήσω να με συγχωρέσεις.    Αν όμως είναι δυνατόν, συγχώρεσέ με για την ευσπλαχνία Σου.  Αν πάλι είναι αδύνατον, τουλάχιστον τιμώρησέ με στη ζωή αυτή και μη με κολάσεις στην άλλη.  Κι αν είναι και τούτο ακόμη αδύνατον, στείλε μου εδώ ένα μέρος της τιμωρίας και αλάφρωσέ μου εκεί την κόλαση.    Άρχισε μόνο από τώρα να με τιμωρείς. Αλλά τιμώρησέ με σπλαχνικά, όχι με την οργή Σου, Δέσποτα.   Έτσι λοιπόν μετανοούσε έναν ολόκληρο χρόνο κι αυτά έλεγε με δάκρυα ικετευτικά, ολόθερμα και ολόψυχα, λιώνοντας και τσακίζοντας σώμα και ψυχή με νηστεία και αγρυπνία και άλλες κακουχίες.   Μια μέρα καθώς καθόταν καταγής, όπως

      Κάποιο αγοράκι μπήκε επειγόντως στις Πρώτες Βοήθειες ενός νοσοκομείου.  Ύστερα από επείγουσες εξετάσεις, ο γιατρός αποφάνθηκε τα εξής: «Θα ανοίξω την καρδιά σου…» Το αγοράκι τον διέκοψε απότομα: «Μέσα στην καρδιά μου θα βρείτε το Χριστό» Ο χειρουργός τον κοίταξε περίεργα και καθώς δεν πίστευε, σούφρωσε τα φρύδια του και του είπε: «Θα ανοίξω την καρδούλα σου για να διαπιστώσω τις βλάβες που σου προκάλεσε η αρρώστια σου…» «Ναι, αλλά όταν ανοίξετε την καρδιά μου, θα βρείτε το Χριστό.» Ο γιατρός έριξε ένα βλέμμα περίεργο προς τους γονείς του που κάθονταν ήρεμοι πλάι του και συνέχισε: «Όταν διαπιστώσω τις βλάβες, θα κλείσω την καρδιά και το στήθος σου και θα αποφασίσω τι θα κάνω.» «Σύμφωνοι, αλλά θα βρείτε το Χριστό μέσα στην καρδιά μου. Η Αγία Γραφή λέει, πως ο Χριστός κατοικεί εκεί μέσα. Όλοι οι εκκλησιαστικοί ύμνοι λένε, πως ο Χριστός κατοικεί εκεί, μέσα στην καρδιά μας.  Εσείς θα τον βρείτε μέσα στη δική μου καρδιά.» Ο καρδιοχειρουργός απηύδησε:  «Θα σου πω τι ακριβώς θα βρω μέσα

    "Η προσευχή είναι τόσο σημαντική για την ψυχή του ανθρώπου όπως η αναπνοή.." Δεν υπάρχει τίποτα πιο πολύτιμο στη ζωή του ανθρώπου από την προσευχή. Κάνει το αδύνατο, δυνατό! καθιστά το δύσκολο, εύκολο! Η προσευχή είναι τόσο σημαντική για την ψυχή του ανθρώπου όπως η αναπνοή. Όποιος δεν προσεύχεται στερείται της συνομιλία με το Θεό και μοιάζει με το δέντρο που δεν αποδίδει καρπούς και κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά. Η νύχτα είναι πολύ κατάλληλη στιγμή για μοναχική προσευχή. Είναι μια ώρα που όλα είναι ήσυχα και ήρεμα. Όλα είναι σιωπηλά και η προσευχή που αναβλύζει από τα βάθη της καρδιάς στη σιωπή της νύχτας ακούγεται, και η χάρη του Θεού εγκαθίσταται στην ψυχή σε ακόμη μεγαλύτερη αφθονία. Κατά τη στιγμή της προσευχής, οι πειρασμοί αυξάνονται κατά του πρόσωπου που προσεύχεται με μεγάλη σφοδρότητα, με φόβους και περισπασμούς.  Ταυτόχρονα η χάρη του Θεού πολλαπλασιάζεται ώστε να μας προστατεύσει και να μας δώσει πνευματική βοήθεια. Η γενική άποψη των αγίων Πατέρων είναι ότι