Η Ζωή του Χριστιανού

      Η πίστη φαίνεται στις θλίψεις – Δημήτριος Παναγόπουλος Η πίστη δοκιμάζεται, σαν σε λυδία λίθο, επάνω στις θλίψεις. Στις θλίψεις η πίστη φαίνεται αν είναι αληθινή ή ψεύτικη. Πολλοί, όταν όλα έρχονται καλά, όπως τα θέλουν, είναι πιστοί. Πηγαίνουν στην Εκκλησία, ανάβουν κεριά, παρακολουθούν κηρύγματα, προσεύχονται, μελετούν θρησκευτικά βιβλία, συζητούν ωφέλιμα, παίρνουν ενεργό μέρος σε Χριστιανικές Κινήσεις, ενθουσιάζονται για κάθε ευγενικό, υψηλό και ωραίο. Είναι εύθυμοι, είναι γελαστοί, ψάλλουν, τραγουδούν, χαίρονται. Νομίζει κανείς ότι δεν υπάρχουν άλλοι πιο αφοσιωμένοι στον Θεό. Η σύζυγος δεν βρίσκει λόγους να ευχαριστεί τον Κύριο, διότι ο σύζυγος έρχεται με χέρια γεμάτα. Ο σύζυγος το ίδιο χαίρεται διότι η σύζυγός του είναι καλά στην υγεία, τα παιδιά είναι γερά, η δουλειά πηγαίνει εμπρός. Μα αν η θάλασσα είναι δυνατόν να μείνει χωρίς κύματα, άλλο τόσο είναι δυνατόν να μείνει ο άνθρωπος, η οικογένεια, χωρίς θλίψη και δοκιμασία. Ή ...

       Έχω την ταπεινή γνώμη ότι πρέπει να αρχίσουμε βασικά από το τι είναι η πίστη μας. Νομίζω ότι δεν ξέρουμε τι πιστεύουμε –δεν ξέρω αν εξαιρείται κανείς· χωλαίνουμε πάρα πολύ στο θέμα της πίστεως, πιστεύουμε απλώς θεωρητικά.  Δεν μπορεί να αποδοκιμάσει ή να απορρίψει κανείς την ύπαρξη του Θεού. Ο Θεός υπάρχει ούτως ή άλλως· αυτό το δέχονται οι περισσότεροι. Νομίζω όμως ότι λίγο τα θαλασσώνουμε, όσον αφορά την πίστη με την έννοια της αναφοράς, της εμπιστοσύνης μας στον Θεό και της ανάθεσης της ζωής μας στα χέρια και στη χάρη του Θεού. Πρώτα, νομίζω, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός μας, ο πλάστης μας, και εμείς είμαστε τα πλάσματά του. Και ένας Πατέρας-δημιουργός σε καμιά περίπτωση δεν θα εγκαταλείψει τα πλάσματά του. Αυτό, νομίζω, δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, γι’ αυτό και έχουμε μέσα μας πάρα πολύ μεγάλο άγχος, πολύ μεγάλο προβληματισμό, πολύ μεγάλη ανησυχία, δεν ξέρουμε τι πιστεύουμε, και αναρωτιόμαστε: «Τι θα ...

        Εμείς είμαστε οι φοβιτσιάρηδες του 20ού αιώνος και του 21ου αιώνος που συνηθίσαμε στην άνεση και στην ευκολία της άθεης ευρώπης. Όμως ιδού που έρχονται και ήρθαν οι καιροί οι δύσκολοι και θα αυξηθούν σε όλα τα επίπεδα.  Γι᾿ αυτό είναι πολύ σημαντικό να αντλούμε δύναμη από εκεί που αντλούσαν δύναμη οι πατέρες, οι μητέρες μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας. Διότι αυτοί πέρασαν επίσης δύσκολα χρόνια...    με κατακτητές, με αρρώστιες, με επιδημίες, με πείνες, με φτώχειες. ΟΜΩΣ ήταν πλούσιοι σε πίστη, σε υπομονή! Και γι᾿ αυτό έλεγαν: «Έχει ο Θεός» και γέμιζε η καρδιά τους από Θεό! Και γέμιζε το στόμα τους από αυτό το «έχει ο Θεός» και το μετέδιδαν και στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους!  Δυστυχώς στην εποχή μας εμπιστευθήκαμε πάρα πολύ την τεχνολογία, υπερβολικά την επιστήμη.  Και τώρα εναπόθεσαν οι πιο πολλοί όλες τους τις ελπίδες εις την επιστ...

        Οι άνθρωποι συχνά επικαλούνται τη Θεία Χάρις, ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές. Γνωρίζουμε, όμως, πραγματικά τι είναι η Θεία Χάρις;   Θεία Χάρις, είναι η δύναμη εκείνη που προέρχεται από το Θεό, διά της οποίας ο αμαρτωλός άνθρωπος μπορεί να οικειοποιηθεί το λυτρωτικό έργο του Χριστού. Θεία Χάρις είναι η δύναμη εκείνη που μπορεί να τον βοηθήσει να πετύχει τη σωτηρία του. Χρειάζεται όμως προσοχή.   Λέγοντας θεία χάρη, δεν εννοούμε μια δύναμη αόριστη και απροσδιόριστη που δεν είναι στην ουσία του Θεού, αλλά δημιουργείται από το Θεό για να βοηθήσει τον άνθρωπο να σωθεί. Τέτοια αντίληψη δεν είναι σωστή.   Τό κτιστό δεν μπορεί να βοηθήσει δραστικά τον άνθρωπο να σωθεί, αλλά το άκτιστο, ο άκτιστος Θεός. Η θεία χάρη ανήκει ουσιαστικά στη φύση του Θεού. Ταυτίζεται με τη θεία ενέργεια. Είναι ο ίδιος ο Θεός ο εκφραζόμενος στις θείες του ενέργειες «ἐν τοῖς ἐκτός», ἀποκαλυπτόμενος στόν κόσμο καί σώζοντας τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία. htt...

  Άγιος Ιωάννης συγγραφέας της Κλίμακος: « Να μη λες ότι αν και προσευχήθηκες πολύ καιρό, δεν κατόρθωσες τίποτε, διότι ήδη κάτι σπουδαίο κατόρθωσες. Τι, αλήθεια, υπάρχει ανώτερο από την προσκόλληση στον Κύριο και από τη συνεχή παραμονή σ’ αυτήν την ένωση ;» (Κλίμαξ, λόγ. κη΄ 33). Αν ως κατόρθωμα της προσευχής θεωρήσουμε την άμεση ικανοποίηση κάποιων επιγείων αιτημάτων μας – την απαλλαγή μας ίσως από κάποια δοκιμασία ή κάποιο πόνο, την επίτευξη από την άλλη κάποιων θεωρουμένων προοπτικών μας, όπως την απόκτηση μιας θέσης για παράδειγμα – ή την απόκτηση κάποιων πνευματικών χαρισμάτων που θα μας κάνουν να νιώσουμε ότι έχουμε ανεβεί στην κλίμακα των αρετών, τότε μάλλον βρισκόμαστε σε κατάσταση… πλάνης. Γιατί τα παραπάνω, εφόσον τα ζητούμε από τον Κύριο, αποτελούν δώρα Του, τα οποία τα δίνει όταν κρίνει ότι είναι ο κατάλληλος για εμάς καιρός. Δηλαδή όταν είναι για το πνευματικό συμφέρον μας. Αν δεν τα λαμβάνουμε, σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε υπακοή στον Κύριο, με την π...

            Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς     «Ἐὰν ἡ διαπαιδαγώγηση χωριστεῖ ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, δὲν χάνεται ἡ ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἡ διαπαιδαγώγηση, καὶ οἱ πραγματικοὶ ἄνθρωποι»  Σ΄ ἕναν καθηγητὴ γιὰ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν  Θυμώνετε μὲ κάποιους φίλους σας, οἱ ὁποῖοι δυσαρεστοῦνται μὲ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα. Ἔχετε δίκαιο.    Ὁ θυμὸς σας εἶναι δίκαιος θυμός. Τέτοιος θυμὸς ἔχει ἀξία μπροστὰ στὸν Θεό. Ὅμως δὲν ὠφελεῖ μόνο ὁ θυμός, οὔτε μόνον ἡ πειθώ. Πρέπει καὶ νὰ προσεύχεστε γιὰ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν ἀφροσύνη τους ξεσηκώνονται ἐναντίον τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ στὰ σχολεῖα.    Νὰ τοὺς ἀνοίξει ὁ Θεὸς τὰ μάτια, ὥστε   νὰ δοῦν ὅτι κόβουν τὸ κλαδὶ πάνω στὸ ὁποῖο κάθονται.   Διότι ὅλη ἡ διαπαιδαγώγηση τῆς χριστιανικῆς νεολαίας βασίζεται πάνω στὸν ἀταλάντευτο βράχο τῆς ἐπιστήμης τοῦ Χριστοῦ.    Σ΄ ἐκεῖνον βασιστήκαμε καθ΄ ὅλη τὴ χιλιετία τῆς βαπτισμένης ἱστορί...

        Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος: «Στις μέρες μας, σε εισαγωγικά, «δικαιολογημένα», κατά την άποψή μου άμα ξέρεις τον Θεό, αδικαιολόγητα, προσπαθούν κάποιοι να μας φοβίσουν πάρα πολύ και είναι ο Ερντογάν και η παρέα του. Και μου είπε ένας άνθρωπος του Θεού, με όλους αυτούς τους εκφοβισμούς που κάνει και στο Αιγαίο και στην Θράκη και «κουρδίζει» και τους άλλους εκεί στην Μακεδονία, στα Σκόπια και εδώ στην Κύπρος με τα δικά μας αέρια.., έναν στόχο έχουν.    Να γεμίσουν την καρδιά των Κυπρίων και των ηγετών μας, το προσθέτω αυτό και των ηγετών μας με φόβο. Και κάτω από το κράτος του φόβου να υπογράψουμε μια λύση όπως όπως.. Αυτό είναι! Με το πιστόλι στον κρόταφο. Γι’ αυτό αυτήν την περίοδο που διανύουμε μέχρι το Πάσχα, είναι περίοδος μετανοίας και προσευχής πολλής και στο σπίτι μας και στην Εκκλησία. ΠΑΡΑΚΑΛΩ! Όσοι προσεύχεστε, να προσεύχεστε με τα ονόματα των πολιτικών μας.    Εγώ το κάνω. Για να τους κρατήσει την καρδιά τους ο Θεός άφοβη. Να μ...

                                    Ὁ Θεός, ἀγαπητοί μου, εἶνε ὁ πατέρας μας. Ἡ ἀγάπη του ὠκεανός, τὸ ἐνδιαφέροντου ἀπερίγραπτο. Δὲν θέλει νὰ ζοῦμε δυστυχισμένοι, διψασμένοι, πεινασμένοι, γυμνοί. Διαφορετικά, θὰ μᾶς εἶχε ῥίξει σ᾽ ἕνα πλανήτηγυμνό, κατάξερο, χωρὶς σταγόνα νεροῦ, χωρὶς πράσινο φύλλο, χωρὶς κελάϊδημα πουλιοῦ. Ὁ Θεὸς προνοεῖ . Φρόντισε ἡ κατοικία τῶν παιδιῶν του νὰ εἶνε ὅσο τὸ δυνατὸν εὐχάρι-στη. Καὶ ἀκτῖνες ἥλιου, καὶ αὖρες, καὶ ζέφυροι, καὶ νερά, καὶ δέντρα, καὶ ζῷα, καὶ πουλιά,καὶ λουλούδια, καὶ πολύτιμα μέταλλα… Τί πλοῦτο ἔθεσε στὴ διάθεσί τους! Κι ὅμως ὁ ἄνθρωπος δὲν ζῇ εὐτυχισμένος.Μέσα σὲ τέτοιο πλοῦτο, εἶνε δυστυχισμένος·καὶ πεινάει, καὶ διψάει, καὶ αἱματοκυλίει τὴνὑδρόγειο. Ποιά ἡ αἰτία; ποιός φταίει; Ἡ ὀρθὴλύσι τοῦ περιέργου αὐτοῦ φαινομένου βρίσκεται κρυμμένη στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ π...

        Ένας νεαρός είπε στον ιερέα: -Πάτερ, εγώ δεν θα ξαναέλθω στην εκκλησία.  Ο ιερέας τον ρώτησε ποιος είναι ο λόγος.  Ο νεαρός του απάντησε:    Εδώ βλέπω μία γυναίκα που κουτσομπολεύει μίαν άλλη, ο διπλανός μου κοιμήθηκε, ο άλλος δεν διαβάζει καλά και οι ψάλτες μαλώνουν καμιά φορά. Την ώρα της Λειτουργίας κάποιος άλλος ασχολείται με το κινητό του, για να μην πω για την εγωιστική τους συμπεριφορά όταν φεύγουν από τον ναό...  Του λέει ο ιερέας:    -Έχεις δίκιο. Πριν όμως εγκαταλείψεις οριστικά την εκκλησία, κάνε μου σε παρακαλώ μία χάρη. Πάρε αυτό το ξέχειλο καντήλι και κάνε τον κύκλο του ναού τρεις φορές χωρίς να χύσεις ούτε μία σταγόνα λάδι. Μετά μπορείς να φύγεις.    «Μόνο αυτό;» Εντάξει, είπε ο νεαρός.  Έκανε τους τρεις γύρους όπως ζήτησε ο ιερέας.  Αφού τελείωσε είπε:  -Πάτερ, το έκανα.    Ο ιερέας τον ρώτησε:  -Όταν έκανες τον γύρω του ναού, πρόσεξες κάποιο άτομο να κουτσομπο...

          Σ΄ ένα μικρό χωριουδάκι της Λέρου, πριν από 30 περίπου χρόνια έγινε το εξής θαυμαστό, που μας διέσωσε αφηγηματικά ένας Άγιος συγχωρεμένος από το 2010 ιερέας, ο παπά-Χρήστος. Διαβάστε διήγηση και φρίξτε με την απέραντη αγάπη που μας έχει ο Χριστός μας: ’Ήτανε πρωί Σαββάτου. Έκανα θεία λειτουργία και ήμουνα έτοιμος να καταλύσω την Θεία Κοινωνία από το Άγιο Δισκοπότηρο. Ξαφνικά μπήκε μέσα στο ιερό ένας νεαρός, γειτονόπουλο ο Κωστάκης, λαχανιασμένος, ιδρωμένος όλος αγωνία και μου είπε: «Παπά-Χρήστο μου σώσε μας. Ο πατέρας μου νιώθει ότι πεθαίνει και θέλει να τον εξομολογήσεις, να τον κοινωνήσεις».   Με έλουσε κρύος ιδρώτας. Ο πατέρας του παλληκαριού ήταν ο πιο δύσκολος, στριφνός, παράξενος άνθρωπος στο χωριό. Μ΄ όλους μαλωμένος. Σ’ εκκλησιά δεν πάταγε, ούτε σε κηδείες ή γάμους ή βαφτίσεις. Έκανα τον Σταυρό μου και θεώρησα κλήση Θεού να πάω αμέσως κοντά του με την Θεία Κοινωνία. Το σπίτι του ήτανε 40 μέτρα, δίπλα στην εκκλησία σχεδόν. Όταν μπήκαμ...

        Στις μέρες που ζούσε ο Άγιος παππά - Μπασιάς, ζούσε στο Αργοστόλι μια αρχοντική και πολύ πλούσια οικογένεια, που αποτελείτο από τέσσερα άτομα, τον σύζυγο, την σύζυγο και δύο αγόρια.    Η οικογένεια αυτή ήταν πολύ ευσεβής και ενάρετη και ακόμη περισσότερο η κυρία, της οποίας όλη της η ζωή ήταν πλήρης αγαθοεργιών. Μετά από λίγα χρόνια πέθανε ο άντρας και έμεινε η χήρα με τα δύο παιδιά της. Αυτή, τότε, αφοσιώθηκε στο να παιδαγωγεί και να συμβουλεύει τα παιδιά της χριστιανικά,    ενώ, μεγάλωσε ακόμη πιο πολύ την ανθρωπιστική της δράση. Βοηθούσε όλους τους φτωχούς και τους αρρώστους που επισκεπτόταν στο σπίτι τους, επισκεπτόταν αρρώστους στο νοσοκομείο, όπως και φυλακισμένους για να τους νουθετήσει χριστιανικά. Όταν το πρώτο της παιδί έγινε είκοσι ενός ετών, ένα βράδυ που κάθονταν στην τραπεζαρία μετά το δείπνο, το παιδί ένιωσε ένα δυνατό πόνο στο κεφάλι και αμέσως, έπεσε κάτω αναίσθητο.    Αφού το έβαλαν στο κρεββάτι, ...

        Άκουσε παιδί μου,…και μην στενοχωριέσαι  1. Σε ξέχασαν; Δε σε πήραν ούτε ένα τηλέφωνο ; Δεν πειράζει. Και προπαντός μην παραπονείσαι. 2. Σε κοροϊδεύουν; Μην απαντάς. 3. Σε βρίζουν; Σιωπή και προσευχή. 4. Σε αδικούν; Ξέχασέ το. 5. Σε περιφρόνησαν; Να χαίρεσαι. Σε κατηγορούν; Μην αντιλέγεις. 6. Σου αφαιρούν το λόγο; Μη λυπάσαι. 7. Σε κακολογούν; Μην αντιμάχεσαι. 8. Θυμώνουν μαζί σου; Να παραμένεις ήρεμος. 9. Σου κλέβουν ; Κάνε τον τυφλό. 10. Σε ειρωνεύονται; Να μακροθυμείς. 11. Δεν ακούνε τις συμβουλές σου τα παιδιά σου; Πέσε στα γόνατα και κάνε προσευχή. 12. Έφταιξες; Ζήτησε συγγνώμη. 13. Δεν έφταιξες; Πάλι ζήτησε συγγνώμη. 14. Έχεις υγεία; Δόξαζε τον Θεόν. 15. Έχεις αρρώστια; Tαλαιπωρείσαι, υποφέρεις, βασανίζεσαι, πονάς; Δόξαζε τον Θεόν. 16. Γκρίνια, ανεργία, φτώχεια μέσα στο σπίτι; Νήστευσε. Αγρύπνησε. Κάνε προσευχή. 17. Για όλους και για όλα προσευχή και νηστεία,…διότι «τούτο το γένος των παθών και των δαιμόνων ουκ εκπορεύεται...

  πό το βιβλίο “ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ”, Αγίου Τύχωνος του Ζαντόνσκ.       “Πάντοτε να θυμάσαι με αγάπη το Θεό σου και την αγάπη Του για μας. Όλα όσα βλέπεις στον ουρανό και στη γή, στον τόπο της κατοικίας σου, σε ξυπνούν, για να θυμάσια τον Κύριο σου και την αγάπη Του, πού μέσα της κλείνει κι εμάς.  Κάθε πλάσμα του Θεού φανερώνει την αγάπη Του σ΄εμάς. Βλέποντας λοιπόν και απολαμβάνοντας τα δημιουργήματά Του, λέγε μέσα σου: Αυτό είναι έργο των χειρών του Θεού μου και έχει δημιουργηθεί για χάρη μου. Αυτοί οι φωστήρες του ουρανού, ο ήλιος, το φεγγάρι και τ΄άλλα αστέρια είναι δημιουργήματα του Κυρίου μου, για να φωτίζουν όλη την οικουμένη κι εμένα. Αυτή η γη που πάνω της ζω, που δίνει τους καρπούς της σ΄εμένα και στα ζώα μου, αυτή, μαζί με ό,τι έχει, είναι του Κυρίου μου δημιούργημα. Αυτό το νεράκι που ποτίζει εμένα και τα ζώα μου, είναι του Κυρίου μου αγαθό. Αυτά τα ζώα που μου δουλεύουν, είναι δημιουργήματα του Κυρίου μου και τα έθεσε στ...

        Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του: Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι. Τι σημαίνει τον σταυρόν αυτού; Γιατί αυτός ο σταυρός αυτού, δηλ. ο ωρισμένος για κάθε άνθρωπο, τίθεται παράλληλα με τον σταυρό του Χριστού; Ο σταυρός μας: λύπες και παθήματα της επίγειας ζωής, που για κάθε άνθρωπο είναι δικά του. Ο σταυρός μας: η νηστεία, η αγρυπνία και οι άλλες ευσεβείς ασκήσεις με τις οποίες ταπεινώνεται η σάρκα και υποτάσσεται, στο πνεύμα. Αυτές οι ασκήσεις πρέπει για τον καθένα να είναι ανάλογες με τις δυνάμεις του και γι’ αυτό για τον καθένα είναι δικές του. Ο σταυρός μας: οι αμαρτωλές μας κλίσεις ή τα πάθη μας, που για κάθε άνθρωπο είναι δικά του. Με μερικά από αυτά γεννιόμαστε, με άλλα μολυνόμεθα στον δρόμο της ζωής. Σταυρός του Χριστού είναι η διδασκαλία του Χρίστου. Μάταιος και ανώφελος είναι ο σταυρός μας, έστω και αν είναι βαρύς, αν δεν μεταβληθή σε Σταυρό του Χρι...

        Όταν συναναστρεφώμαστε έναν άνθρωπο που έχει πάθη, κα ι δεν επηρεαζόμαστε από τα πάθη του, εμείς επιδρούμε στον χαρακτήρα του; - Εάν έχουμε πνευματική κατάσταση,αγιότητα,πολύ επιδρούμε,γιατί επιδρά η Χάρις του Θεού και βοηθιέται ο συνανθρωπός μας. Όταν ανεχώμαστε τον αδελφό μας από αγάπη,εκείνος το καταλαβαίνει.  Όπως και όταν υπάρχη μέσα μας κακία,χωρίς να εκδηλώνεται,πάλι εκείνος την καταλαβαίνει.  Ό,τι έχει μια ψυχή,αυτό και μεταδίδει.     Το πάθ ος μεταδίδει πάθος, ο θυμός θυμό, η οργή οργή. Ενώ, όταν στην ψυχή υπάρχουν χαρίσματα, το χάρισμα θα μεταδώση χάρισμα. - Όταν δηλαδή κανείς συναναστρέφεται με εναρέτους, βοηθιέται;   - Και βέβαια βοηθιέται. Αν πας σε ένα κελλί που το θυμιάζουν συνέχεια, όταν βγης, θα μυρίζης θυμίαμα. Αν πας σε έναν στάβλο, θα πάρης τη μυρωδιά του στάβλου. Αν πας σε ένα κοσμικό σπίτι , θα μυρίζης κοσμικά αρώματα. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου ""Πνευματική αφύπνιση''