"ΧΑΙΡΕ ΜΑΡΙΑ"

 

 

 

 

Κάποιος αγράμματος μοναχός δεν ήξερε καμμία προσευχή να πει. Του λέει ο γέροντας:

- Αφού δεν μπορείς να μάθεις κάποια προσευχή να λες το: "Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε"

- Γέροντα, ούτε αυτό μπορώ να το πω...

- Ε, τότε λέγε μόνο το: "Χαίρε Μαρία"...

- Αυτό μπορώ να πω! Αυτό μπορώ να το μάθω, είπε ο μοναχός.

''Χαίρε Μαρία'' έλεγε ο μοναχός καθημερινά, χιλιάδες φορές.

Ο διάβολος του παρουσιάστηκε μια μέρα και του είπε:

- Σταμάτα να λες αυτήν την προσευχή, γιατί δεν μπορώ να σε πλησιάσω..

Κοιμήθηκε ο γέροντας και το θάψανε. Στο τάφο του μετά από καιρό άνθισε μόνο του ένα λουλούδι.

 Ανοίξανε τον τάφο να δούνε και είδαν παραδόξως, ότι είχε ρίζα την καρδιά του μοναχού,
η οποία δεν είχε λιώσει και έγραφε πάνω σε αυτήν: "Χαίρε Μαρία" με χρυσά γράμματα!

Έμεινε στην ιστορία ο μοναχός αυτός ως ο "Χαίρε Μαρίας".

Εκείνος που εγκωμιάζει την Παναγία χαριτώνεται και κάθε φορά που την εγκωμιάζει, κάθε φορά προβιβάζεται.