ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Ή ΣΩΤΗΡΙΑ;

Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ' ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος κι έρημος.

 Με πολλούς κόπους, χωρίς εργα­λεία, εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του, κατάφερε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευτεί κατά την περίοδο των βροχών.

Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύ­βα όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα. Όμως την δεύτερη κιόλας μέρα ένας κε­ραυνός έκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη.

 

Ο ναυαγός, πού πρώτα δόξαζε τον Θεό για την σωτηρία του, τώρα ανα­λύθηκε σε δάκρυα. «Γιατί, Θεέ μου;» άρχι­σε να λέει και να παραπονιέται για την κα­ταστροφή. Κι ενώ η απελπισία πλημμύριζε την καρδιά του άκουσε από το πέλαγος το σφύριγμα ενός μεγάλου πλοίου

.

Σε λίγο μια βάρκα ήταν στην παραλία.

«Πώς με βρήκατε σε τούτη την ερημιά;» τους ρώτησε.

«Είδαμε», του είπαν, «το σινιάλο του καπνού απ' τη φωτιά πού άναψες»!

"Όταν βλέπεις τα όνειρα, τις επιδιώξεις και τα έργα σου κάποιες φορές να γίνονται στάχτη κι αποκαΐδια, μην απελπίζεσαι. Γιατί στ' αλήθεια: «Τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν»..