ΕΝΑΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ, ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ, ΚΗΡΥΤΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!
Όμως, αντί του ιερέα, είδε πως κήρυττε ένας δαίμονας, ντυμένος με τα ρούχα του ιερέα.
Ο μοναχός σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να παρακολουθεί
πιο προσεκτικά την ομιλία του δαίμονα για να τον πιάσει στη λάθος του λέξη,
κάπου που να έλεγε ένα ψέμα.
Αλλά ο δαίμονας μίλησε ακριβώς όπως στο ιερό Βιβλίο,
χρησιμοποίησε όλες τις σωστές λέξεις, χωρίς να αλλάξει τίποτα.
Και έτσι έκανε μέχρι το τέλος του κηρύγματος.
Το κήρυγμα τελείωσε και οι άνθρωποι
διασκορπίστηκαν στις δουλειές τους, πάλι αδιάφοροι.
Τότε, ο μοναχός πλησίασε τον δαίμονα και του είπε:
- Σε αναγνώρισα, είσαι δαίμονας!
- Καλά το κατάλαβες, του απάντησε εκείνος.
- Ξέρεις, σε άκουγα προσεκτικά και ήθελα να σε πιάσω
να λες κάτι λάθος, αλλά, όλα όσα είπες ήταν σωστά και πολύ τεκμηριωμένα
θεολογικώς, είπε ο μοναχός.
- Προσπάθησα όσο μπορούσα, απάντησε ο κολακευμένος
δαίμονας.
- Τότε ποιο είναι το δαιμονικό μυστικό
σου; ρώτησε ο μοναχός με ιδιαίτερη απορία.
– Αν και δεν με συμφέρει, θα σου πω... Το μυστικό μου
δεν βρίσκεται στις λέξεις αλλά στον τρόπο που είπα το κήρυγμα μου.
- Δηλαδή;
- Μα, δεν το κατάλαβες; Μίλησα στον κόσμο ψυχρά, με μια ξύλινη γλώσσα, χωρίς
αγάπη και συμπόνια στην καρδιά μου.
Και γι' αυτό, ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν πήραν τίποτα φεύγοντας από την εκκλησία και επίσης δεν θα τηρήσουν και τίποτα απ' αυτά που άκουσαν.
Αυτό είναι ήδη αρκετό για μένα –
εξήγησε ο πονηρός, ακάθαρτος και μισάνθρωπος δαίμονας...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου