Ἡ Οσιακὴ κοίμηση ενός Μεγάλου Αγίου!

 
 

 Καθημερινά προσκυνητές φτάνουν στον τάφο του σύγχρονου Αγίου, του Γέροντος Παϊσίου, για να τιμήσουν τη μνήμη του. Ο Άγιος Παΐσιος στις 12 Ιουλίου 1994 εκοιμήθη εν Κυρίω και είχε ζητήσει να τοποθετηθεί στον τάφο του μία πλάκα με γραμμένα τα εξής:


 




Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α ́. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Φαράσων τὸν γόνον, καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν, ὡς φυλάσσοντα ἐκ πάντων τῶν λυπηρῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: "ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ."

Εικόνα
        Κάποτε ένα νέο παιδί ήρθε για εξομολόγηση και ήταν απελπισμένο από μια επαναλαμβανόμενη αμαρτία του, και ο πειρασμός τον έφθασε στο σημείο να βρη ένα όπλο και να θέλη να αυτοκτονήση.  Προσπαθούσα πολύ καιρό να τον πείσω με αγάπη και υπομονή να βγάλη τον πειρασμό της απελπισίας από μέσα του, μάταια όμως.    Τότε του πρότεινα να πάη στο Μοναστήρι του οσίου Δαυίδ του Γέροντα στην Εύβοια να ξεκουραστή λίγες μέρες, εάν είχε ευλογία από τον Γέροντα της Μονής όσιο Ιάκωβο, μια και ήταν γιορτινές μέρες.  Εγώ δεν μίλησα με τον Γέροντα, ο νέος ανέβηκε στο Μοναστήρι, έμεινε αρκετές ημέρες, δεν μίλησε κι εκείνος σε κανέναν για το πρόβλημά του, και έφθασε η μέρα της αναχώρησής του.  Ο Γέροντας τον συνόδευσε στην πόρτα, δίνοντάς του μια τσάντα γεμάτη με δώρα, και αφού του έδωσε ευχές του είπε: – Να ξέρης, δεν σώζονται όσοι αυτοκτονούν! Ο νέος τα έχασε! Πραγματικά ο πειρασμός τον είχε κάνει να πιστέψη ότι, εάν αυτοκτονούσε, θα σωζόταν γιατί θα σταματούσε την αμαρτία...  Γύρισε αναπαυμ
Διαβάστε περισσότερα

Ο αληθινός πιστός έχει μέσα του τρομερή ενέργεια (Γέροντας Σωφρόνιος)

Εικόνα
          Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ ~ Υπάρχουν δύο διαφορετικές ασκητικές τάσεις. Η μία εκφράζεται με τον διαλογισμό και κατά κάποιον τρόπο τη χαλάρωση, για την είσοδο του νου στον κόσμο της καθαρής σκέψεως. Η οδός όμως του Χριστού είναι διαφορετική. Από τους δύο αυτούς δρόμους -τη χαλάρωση και την ένταση- η ένταση είναι ο δικός μας δρόμος. Στη μοναχική μας βιοτή δεν διδασκόμαστε να βρισκόμαστε σε κατάσταση χαλαρώσεως και να στοχαζόμαστε με τον νου. Όχι! Αλλά είμαστε διαρκώς σε άκρα ένταση, σαν τεταμένη χορδή. Προσπαθήστε λοιπόν να διατηρείτε τη χορδή αυτή πάντοτε τεταμένη. Στην προσευχή μας, όταν στεκόμαστε στην εκκλησία, όλοι οι μύες μας είναι τεταμένοι, και ταυτόχρονα η προσοχή μας. Η προσευχή μας λοιπόν δεν αποτελεί ανάπαυση απαθούς σκέψεως που ξεφεύγει από τα όρια των παθημάτων της γης. Όχι! Εμείς ζούμε τα παθήματα όλου του Αδάμ. Και αυτό είναι η ζωή μας. Εξωτερικά η μοναχική ζωή φαίνεται ήσυχη. Μπορώ όμως να την παρομοιάσω με ηλεκτροφόρο καλώδιο υψηλής τάσεως, από τ
Διαβάστε περισσότερα

ΕΝΑΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ, ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ, ΚΗΡΥΤΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

Εικόνα
Ένας περιπλανώμενος μοναχός πήγε σε μια εκκλησία για να προσευχηθεί. Όμως, αντί του ιερέα, είδε πως κήρυττε ένας δαίμονας, ντυμένος με τα ρούχα του ιερέα. Ο μοναχός σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να παρακολουθεί πιο προσεκτικά την ομιλία του δαίμονα για να τον πιάσει στη λάθος του λέξη, κάπου που να έλεγε ένα ψέμα. Αλλά ο δαίμονας μίλησε ακριβώς όπως στο ιερό Βιβλίο, χρησιμοποίησε όλες τις σωστές λέξεις, χωρίς να αλλάξει τίποτα. Και έτσι έκανε μέχρι το τέλος του κηρύγματος.   Το κήρυγμα τελείωσε και οι άνθρωποι διασκορπίστηκαν στις δουλειές τους, πάλι αδιάφοροι. Τότε, ο μοναχός πλησίασε τον δαίμονα και του είπε: - Σε αναγνώρισα, είσαι δαίμονας! - Καλά το κατάλαβες, του απάντησε εκείνος. - Ξέρεις, σε άκουγα προσεκτικά και ήθελα να σε πιάσω να λες κάτι λάθος, αλλά, όλα όσα είπες ήταν σωστά και πολύ τεκμηριωμένα θεολογικώς, είπε ο μοναχός. - Προσπάθησα όσο μπορούσα, απάντησε ο κολακευμένος δαίμονας. - Τότε ποιο είναι το δαιμονικό μυστικό σου;  ρώτησε ο μοναχός με ιδιαίτερη απορία. – Αν και δε
Διαβάστε περισσότερα