Η Ζωή του Χριστιανού

      Πέστε μου κάτι, Γέροντα, για τον αγώνα μου. Παλληκαριά, λεβεντιά, φιλότιμο! Με το φιλότιμο να εργάζεσαι στον Χριστό. Και ο Χριστός στην ψυχή που έχει καλή διάθεση, αγωνιστικό πνεύμα και φιλότιμο, εργάζεται αθόρυβα. – Γέροντα, γιατί δεν γεμίζω από την προσευχή, ενώ φροντίζω να είμαι συνεπής στα πνευματικά μου καθήκοντα; – Ε, πώς να γεμίσης; Έτσι θα γεμίσης; Θέλει γύρισμα το κουμπί αλλού. Εξέτασε να δης πόσο δουλεύεις στην πνευματική ζωή με την λογική και πόσο με την καρδιά• πόσο κινείσαι από την ευρωπαϊκή συνέπεια και πόσο από το ορθόδοξο φιλότιμο. Αυτό που λέμε «συνέπεια», μερικές φορές είναι εγωισμός και μας κλέβει. Να φανώ συνεπής, για να δείξω στους άλλους ότι είμαι σε όλα εντάξει. Τότε όμως η ζωή μου γίνεται μια μεγάλη αταξία πνευματική. Να κινήσαι παντού με φιλότιμο, γιατί σ’ αυτήν την συχνότητα κινούνται ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι… Χωρίς φιλότιμο δεν έρχεται η θεία Χάρις. – Γέροντα, η διαρκής εγρήγορση κουράζει; – Κουράζει, όταν μπαίνη ο εγωισμός, γι

  Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ Το Ευαγγέλιο, η Καλή Αγγελία, αρχίζει και τελειώνει με την κλήση γιά μετά νοια.   Η διδασκαλία των αγίων ασκητών, των Πατέρων μας και των Πατέρων της Εκκλησίας, είναι ποτισμένη με τη συνείδηση ότι κάθε φορά πού ο άνθρωπος προσφέρει προσευχή στον Θεό χωρίς να αισθάνεται την αμαρτολότητά του, η προσευχή του δεν φθάνει στον θρόνο του Υψίστου, διότι ο Υιός του Θεού δεν ήρθε να καλέσει όσους φαντάζονται τον εαυτό τους δίκαιο (βλ. Λουκ. ιη’ 9) αλλά εκείνους πού αναγνωρίζουν ότι είναι αμαρτωλοί (βλ. Ματθ. θ’ 13). Μ όνον όταν μας φωτίσει το φως του Χριστού μπορούμε να βλέπουμε τις αμαρτίες μας. Τ ο βασικότερο πράγμα είναι να κρατούμε πάντοτε την επίγνωση της ανεπάρκειάς μας ενώπιον του Θεού. Τότε μπαίνουμε σε διαρκή ένταση ανάμεσα στην αυτομεμψία και την αγάπη του Χριστού, τη μετάνοια και την ελπίδα στο έλεος του Θεού. Από τη μια πλεύρά ζούμε στην οδύνη γιατί είμαστε τόσο μακριά από τον Θεό που αγαπάμε. Από την άλλη αυτή η οδύνη και αυ

  Κατάθλιψη και μελαγχολία στην εποχή μας – Μωυσέως Αγιορείτου       ~ Ενώ η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την υπεραφθονία και την υπερκατανάλωση -η οικονομική κρίση έβαλε λίγο φρένο-, την υψηλή τεχνολογία, την πρόοδο της επιστήμης, τις πολλές ανέσεις και υλικές απολαύσεις, παρατηρείται σοβαρή έξαρση ψυχολογικών προβλημάτων, βλέπει κανείς γκρίζα πρόσωπα, νευρικά, ταραγμένα, φοβισμένα, αγχωμένα, θλιμμένα και στεναχωρημένα. Ακόμη και οι νέοι ταλαιπωρούνται από έντονα προβλήματα, εσωτερικές συγκρούσεις, ψυχικά άφωτα αδιέξοδα και αβάσταχτα κενά. Νέες ωραίες, νέοι μορφωμένοι και πλούσιοι αγέλαστοι, κατηφείς και απαισιόδοξοι. Μια εποχή κατακτήσεων, αποκαλύψεων, κερδών και επιτυχιών, που όμως οι άνθρωποί της αισθάνονται στερημένοι, δίχως ψυχική υγεία, γαλήνη και χαρά. Συχνά τα πρότυπα των νέων μας είναι μελαγχολικοί τύποι της σκληρής μουσικής, της ξέφρενης και ταραγμένης. Μερικές φορές μάλιστα νομίζεις ότι τους αρέσει να καλλιεργούν τη θλίψη και την απαισιοδοξία. Αντί η μουσική ν

Μένω έκπληκτος τώρα που αντιλαμβάνομαι με ταπείνωση, τον τρόπο που ο Χριστός μάς μαθαίνει να Μετανοούμε! -Μάθετε απ’ εμού, ότι Πράος ειμί και Ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχάς ημών! Πόσο απλός ο λόγος αυτός και πώς κρύβει όλη την Αγάπη, όλη την Αλήθεια Ποιμαντική και τον τρόπο που ευρίσκουμε την Ανάπαυση μέσα στην καρδιά μας! Ανάπαυση σημαίνει πρώτα από όλα Άφεση Αμαρτιών, απελευθέρωση, ξαλάφρωμα από το βάρος της ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΦΙΛΗΔΟΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. Αλλά πρώτα από όλα λέει ο Ίδιος: – ΜΑΘΕΤΕ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ! Πως μαθαίνουμε απο τον Ίδιον τον Χριστό; Μα, από τις Εντολές Του! Οι Εντολές Του αναδύουν ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΧΑΡΑ, και αποκαλύπτουν ότι Αυτός που ομιλεί ειναι ΠΡΑΟΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ! Εάν δεν μυριστούμε την Αγάπη του Εντολέα Χριστού και την Χαρά που περικλείουν οι Εντολές Του μυστικά στην Καρδιά μας, πώς θα τις επιθυμήσουμε νά ‘ναι αυτές η Ζωή μας; Εάν δεν πληροφορηθούμε στην Καρδιά μας ότι ο Εντολέας είναι Πράος και Ταπεινός πώς θ

  Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ       …Π ώς να περάσουμε μια μέρα χωρίς αμαρτία, δηλαδή αγία; Να το καθημερινό πρόβλημά μας. Πώς να μεταμορφώσουμε το είναι μας, το φρόνημα, τα αισθήματα, τις ίδιες τις φυσικές αντιδράσεις μας, ώστε να μην αμαρτήσουμε ενάντια στον Ουράνιο Πατέρα μας, στον Χριστό, στο Άγιο Πνεύμα, στην ανθρώπινη υπόσταση, στον αδελφό μας και σε κάθε πράγμα σ’ αυτή τη ζωή; «Κ αταξίωσον, Κύριε, εν τη ημέρα ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι υμάς».  Πολλές φορές επανέλαβα αυτή την προσευχή της Εκκλησίας. Η επί γης αναμάρτητη ζωή μας ανοίγει τις πύλες του Ουρανού.  Δεν είναι ο πλούτος των γνώσεων που σώζει τον άνθρωπο. Είναι η αναμάρτητη ζωή που μας προετοιμάζει για τη ζωή με τον Θεό στον μέλλοντα αιώνα . Η χάρη του Αγίου Πνεύματος μας διδάσκει τις αιώνιες αλήθειες κατά το μέτρο που ζούμε σύμφωνα με τις εντολές: «Αγαπήσεις τον Θεό σου, τον Δημιουργό σου, με όλο το είναι σου και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Ναι, κρατείτε πάντοτε αυτές τις εντολές. Μ αθα

        ~ Αξίζει για μερικά πράγματα να περιμένεις. Είναι ανάγκη να περιμένεις. Εργάζεται ο Θεός.  Μόνο που έχει τους δικούς του ρυθμούς . Ο Θεός εργάζεται πολύ υπομονετικά.  Κι η φύση το ίδιο κάνει. Ένα λουλουδάκι θ” ανθίσει όταν έρθει η ώρα του. Όλα αυτά αλλάζουν, αλλά σε πολύ διαφορετικούς ρυθμούς απ” αυτούς που μας έχει συνηθίσει η τρελή κοινωνία μας.  Αυτό το τρέξιμο, αυτός ο πανικός η ταραχή που μας κάνει όλους τόσο πολύ βιαστικούς, αφήνουν τον Θεό αμέτοχο. Ο Θεός δεν μπαίνει σ” αυτούς τους τρελούς ρυθμούς μας. Κινείται στους ρυθμούς της δικής του αγάπης και της δικής του υπομονής.     Γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης

       Οἱ Εὐρωπαῖοι σύμμαχοί μας –οἱ Ἰταλοί, οἱ Ἄγγλοι, οἱ Γάλλοι– μᾶς πρόδωσαν καὶ μᾶς κατέστρεψαν. Ἐξαιτίας τοὺς χάσαμε τὴν Πόλη ἀλλὰ καὶ τὴ Μ. Ἀσία. Ἐξαιτίας τους εἴχαμε τουρκοκρατία γιὰ πεντακόσια χρόνια.   Ἀλλὰ ἀντέξαμε κι ὁ λαὸς ἔμεινε πιστὸς στὴ ρωμιοσύνη καὶ τὴν ὀρθοδοξία καὶ τὰ κρυφὰ σχολεῖα ὅπου τὰ ἑλληνόπουλα διδάσκονταν τὰ γράμματα ἀπὸ τὸ ψαλτήρι κι ἄλλα ἱερὰ βιβλία. Μᾶς κατατρέχουν καὶ μᾶς φθονοῦν γιατί δὲν μποροῦν νὰ χωνέψουν πὼς ἕνα μικρὸ κράτος ἔχει τόση χάρη ἀπὸ τὸ Θεό. Αὐτοὶ μπορεῖ νὰ ἔχουν τὴ δύναμη καὶ τὰ ὄπλα, ἐμεῖς ἔχουμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας στὸ Θεό. Τοὺς δώσαμε τὸν πολιτισμό. Οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες φιλόσοφοι ἦταν προφῆτες γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ μας. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα διαλέγει τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα γιὰ τὴ διάδοση τῆς χριστιανικῆς θρησκείας. Τὰ Εὐαγγέλια γράφονται στὰ ἑλληνικά. Τὸ Ἅγιο Φῶς πηγαίνει μόνο σὲ Ἕλληνα Πατριάρχη καθὼς ὅταν τὸ προσπάθησαν οἱ Παπικοὶ (Σταυροφόροι) καὶ οἱ Ἀρμένηδες, τότε ἔσπασε τὴν κολώνα τῆς εἰσόδου τοῦ Παναγίου Τάφ

        Έρχεται ο ‘’μεγάλος και δυσβάστακτος φόρος’’ του Πατροκοσμά που δεν θα προλάβουν να τον εισπράξουν !     Ένα ακόμη προφητικό σημάδι ετοιμάζεται σιγά σιγά να εκπληρωθεί. Πρόκειται , από ότι φαίνεται, για τον ‘’μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο’’ που δεν θα προλάβουν να τον εισπράξουν σύμφωνα με τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Δηλαδή η εκπλήρωση του μας δείχνει ένα πολύ κοντινό χρονικό ορίζοντα για τα γεγονότα του ‘’Μεγάλου Πολέμου’’. Θα έχετε ίσως ακούσει τα τελευταία χρόνια για τον ‘’περιουσιακό φόρο’’ που ετοιμάζουν οι ‘ ’εταίροι’’ και ‘’σύμμαχοι’’ μας γερμανοί και οι πίσω αυτούς γνωστοί άγνωστοι… Οι γερμανοί κατέχουν την τεχνογνωσία γιατί τον έχουν ξαναεπιβάλει επί Χίτλερ στους εβραίους. Πρόκειται λοιπόν για ένα εφάπαξ φόρο που θα επιβληθεί στο σύνολο της περιουσίας που θα έχει καταγραφεί στον κάθε έλληνα στο περιουσιολόγιο. Σε παλαιότερα άρθρα αναφερόταν πως θα είναι ένα ποσό κλιμακωτά από 15% έως 30% στο σύνολο της περιουσίας του κάθε πολίτη. Δείτε και την τελευταία δημο

        «Υπερένδοξε Αειπάρθενε, βοήθησε τον κόσμο σου και το δύστυχο Γένος μας την ώρα αυτή» Το μυστικό όπλο των Ελλήνων : «Βοήθα Παναγιά»! Η Μητέρα μας Παναγία βρίσκεται κοντά μας στον πόνο και στις δοκιμασίες μας. Αρκεί εμείς να Την παρακαλέσουμε με θέρμη να μας βοηθήσει. Η Παναγία Δέσποινα Θεοτόκος ακοιμήτως πρεσβεύει ως Μητέρα για τα παιδιά της στον Σωτήρα Ιησού Χριστό. Το μυστικό όπλο των Ελλήνων: «Βοήθα Παναγιά» Ας ανοίξουμε τα αισθητήρια της ψυχής μας και ας παρακαλέσουμε με πίστη την Μητέρα μας να μας προφυλάσσει από τον πονηρό και τις παγίδες του. Να μας ενδυναμώνει στις δυσκολίες και να μας ενθαρρύνει στις δοκιμασίες των καιρών μας. Θα πρέπει ποτέ να μην ξεχνάμε πως εμείς οι Έλληνες έχουμε Προστάτρια και οδηγό την Παναγία. Ας αναφωνήσουμε όλοι με μια φωνή: «Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, ελέησον τον κόσμο σου». «Υπεραγία Θεοτόκε, σκέπασε την πατρίδα μας». «Υπερένδοξε Αειπάρθενε, βοήθησε τον κόσμο σου και το δύστυχο Γένος μας την ώρα αυτή». «Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε

Ο Ιαπωνικής καταγωγής Αμερικανός ηθοποιός Cary-HiroyukiTagawa, έγινε γνωστός μέσα από τον ρόλο του κακού ShangTsung στην ταινία MortalKombat (Θανάσιμη Μάχη) αλλά και ρόλους σε άλλες επιτυχημένες ταινίες όπου συνήθως έπαιζε το ρόλο του Σαμουράϊ.        Πριν λίγο καιρό αποφάσισε να αφήσει το σπαθί και να πιάσει… τον Σταυρό και μάλιστα βαπτίστηκε Ορθόδοξος σύμφωνα με το δόγμα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το Μυστήριο πραγματοποιήθηκε από τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα του Βολοκολάμσκ και ο ηθοποιός πήρε το όνομα Παντελεήμων.    «Δεν είναι εύκολο να γίνει κανείς Ορθόδοξος, αν αναλογιστεί το πλήθος των θρησκευτικών συγκρούσεων παγκοσμίως. Όσο για μένα, η ευκαιρία να γίνω Χριστιανός Ορθόδοξος και να βρω τους δικούς μου ανθρώπους είναι ένα σημάδι από τον Θεό. Δεν έχει σημασία ποιες είναι οι δοκιμασίες. Τις αποδέχομαι, σαν γνήσιος Ιάπωνας πολεμιστής», είχε δηλώσει ο Tagawa όταν ρωτήθηκε σχετικά με τη μεταστροφή του στην Ορθοδοξία.     σχέση του ηθοποιού με τη Ρωσία δεν προέκυψε ξαφνικά.

          Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ ~ Υπάρχουν δύο διαφορετικές ασκητικές τάσεις. Η μία εκφράζεται με τον διαλογισμό και κατά κάποιον τρόπο τη χαλάρωση, για την είσοδο του νου στον κόσμο της καθαρής σκέψεως. Η οδός όμως του Χριστού είναι διαφορετική. Από τους δύο αυτούς δρόμους -τη χαλάρωση και την ένταση- η ένταση είναι ο δικός μας δρόμος. Στη μοναχική μας βιοτή δεν διδασκόμαστε να βρισκόμαστε σε κατάσταση χαλαρώσεως και να στοχαζόμαστε με τον νου. Όχι! Αλλά είμαστε διαρκώς σε άκρα ένταση, σαν τεταμένη χορδή. Προσπαθήστε λοιπόν να διατηρείτε τη χορδή αυτή πάντοτε τεταμένη. Στην προσευχή μας, όταν στεκόμαστε στην εκκλησία, όλοι οι μύες μας είναι τεταμένοι, και ταυτόχρονα η προσοχή μας. Η προσευχή μας λοιπόν δεν αποτελεί ανάπαυση απαθούς σκέψεως που ξεφεύγει από τα όρια των παθημάτων της γης. Όχι! Εμείς ζούμε τα παθήματα όλου του Αδάμ. Και αυτό είναι η ζωή μας. Εξωτερικά η μοναχική ζωή φαίνεται ήσυχη. Μπορώ όμως να την παρομοιάσω με ηλεκτροφόρο καλώδιο υψηλής τάσεως, από τ

            *Και ευτυχώς που ακόμα υπάρχει εκείνο το κομμάτι του λαού που κρατάει άσβεστο το φως της Ορθοδοξίας, αρνούμενο να υποκύψει σε πιέσεις και νεωτερισμούς που έρχονται σε αντίθεση με τις θέσεις των Αγίων πατέρων όπως έχουν διατυπωθεί εδώ και αιώνες… Η μαγιά ακόμα υπάρχει… Οἱ αἰῶνες κυλοῦν, μεγάλα γεγονότα θά ἐξελιχθοῦν εἰς τόν κόσμο καί ἡ Ὀρθοδοξία θά διωχθῇ. Ὑπάρχουν, δόξα τῷ Θεῷ, κορίτσα μικρά, ὑπάρχουν παιδία καὶ γέροντες ἀσπρομάλληδες, ὑπάρχει λαὸς ὁλόκληρος, οἱ ὁποῖοι ἐὰν παρουσιασθῇ ἀνάγκη θὰ γίνῃ κίνημα ὑπέρ τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας. Μὲ τοὺς ὀλίγους ἀρχιερεῖς, μὲ τοὺς ὀλίγους ἱερεῖς, μὲ τοὺς μοναχοὺς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μὲ τὰς γυναίκας καὶ τὰ παιδία… θὰ ὑψώσωμεν λάβαρον· λάβαρον μέγα στὴν μεγαλωστί καὶ θὰ διδάξωμεν ὅτι δὲν θὰ γίνῃ ποτὲ ἡ Ἑλλάς ἐπαρχία τοῦ Πάπα.  Δὲν θὰ γίνῃ ποτὲ ἡ Ἑλλάς παράρτημα τοῦ ἑνός καὶ τοῦ ἄλλου. Ἡ Ἑλλάς θὰ παραμείνῃ χώρα Ὀρθόδοξος, πρὸς τιμὴν τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅν παῖδες ὑμνεῖτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας Ἀγωνισθῆτε χριστια

          Βρισκόμαστε σε καιρούς χαλεπούς αυτή την εποχή που ζούμε εμείς.  Υπήρξαν και καλές εποχές, που ζούσαν οι άνθρωποι με αγάπη. Ο ένας εφύλαγε τον συνάνθρωπό του, τον αγαπούσε, τον βοηθούσε σε όλα τα πράγματα της ζωής. Τώρα πάμε αντίστροφη μέτρηση. Δεν προσέχουμε τη ζωή, δεν τη χαιρόμαστε. Η απιστία μας σπρώχνει μακριά από την κατάσταση της πολυτίμου αληθείας…  Όποιος κατορθώσει να κρατήσει αυτά τα δύο, την αλήθεια στον Κύριο και την αγάπη στον άνθρωπο, αυτός πέτυχε τον στόχο του και τον προορισμό του στη γη. – Γ έροντα, άμα γίνει πόλεμος με τους Τούρκους, τι θα κάνουμε; – Ο πόλεμος σήμερα δεν γίνεται με όπλα. Εμάς πάντοτε ο Θεός μας βοηθάει και η Παναγία είναι με το μέρος μας. – Ναι, Γέροντα, αλλά οι Τούρκοι είναι πιο πολλοί από εμάς. – Ας είναι!  Την ψυχή του Έλληνα, που έχει τον Χριστό και την Παναγία δίπλα οδηγό, τη φοβούνται όλοι. – Γ ια πες μου, παιδί μου, μπορεί ένας άνθρωπος να τα βάλει με τετρακόσιους; – Αδύνατον, Γέροντα. –  Ότα

  Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης Αγίου Ανδρέα Η προσευχή μένει ἀναπάντητη, ὅταν τό περιεχόμενό της ἔλθη σέ ἀντίθεσι μέ ἐκεῖνο πού παρέδωσε ὁ Κύριος. «Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀφήση τά θελήματά του, τότε συμφιλιώνεται μαζί του ὁ Θεός καί δέχεται τήν προσευχή του». Καί ἄν ἀπαντήση κανείς ὅτι μερικοί, μολονότι ζήτησαν ἀπό τόν Θεό ἀγαθά πράγματα, δηλαδή κτῆσι ἀρετῶν καί θεῖο φωτισμό, δέν ἔλαβαν τίποτε ἀπό ἐκεῖνα, πού ζήτησαν, τότε ἀπαντο ῦμε «ὅτι οὐ αὐτά καθ’ ἑαυτά τά ἀγαθά ἠξίωσαν λαβεῖν, ἀλλ’ ἕνεκα τοῦ ἐπαινεῖσθαι δι’ αὐτά”, δηλαδή δέν ζήτησαν αὐτά καθ’ ἑαυτά τά ἀγαθά, ἀλλά ἡ αἴτησί τους ἦταν γεμάτη ἀπό ὑπερηφάνεια. Ἤθελαν νά ὑπερηφανεύωνται μέ τά ἀγαθά, τά ὁποῖα θά ἐδέχοντο ἀπό τόν Θεό”. Μέ ἄλλα λόγια, καί ἄν ἀκόμη τό περιεχόμενο τῆς προσευχῆς εἶναι ἀγαθό, ἡ πρόθεσις ὅμως τοῦ προσευχομένου εἶναι πονηρή, τότε ἡ ἀπάντησις τοῦ Θεοῦ στόν προσευχόμενο εἶναι ἀρνητική, ὁ Θεός ἀπαντᾶ μέ τό ὄχι. Ὅταν ζητήσουμε κάτι καί δέν λάβουμε, λέει ὁ Μ. Βασίλειος, νά σκεφθοῦμε τά ἑξῆς: α) «Ἤ χρειαζόταν μεγ

        Διοικητής του Τούρκικου στρατού κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1853-1856) Όσιος Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα Ρωσίας(+1913) Ο Γιουσούφ Ογλού ήταν κάποτε πασάς, στρατηγός και διοικητής των Τουρκικών Δυνάμεων Οι Τούρκοι μόλις έμαθαν ότι πρόδωσε το Ισλάμ τον συνέλαβαν ζωντανό και με αιχμηρά αντικείμενα – λεπίδες και ξυραφάκια – χάραξαν σταυρούς σε όλο το μήκος της πλάτης και του στήθους του Ο στάρετς Βαρσανούφιος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αγίους γέροντες που έζησαν στην Όπτινα Ένας άθεος αξιωματικός του τσαρικού στρατού όχι απλά μεταστράφηκε, αλλά έγινε ιερομόναχος και άγιος της Εκκλησίας και έβαλε στο δρόμο του Θεού ένα διοικητή των Τουρκικών Δυνάμεων! O στάρετς Βαρσανούφιος γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1845 στο ‘Ορενμπουργκ. Καταγόταν από Κοζάκους γονείς και το κοσμικό του όνομα ήταν Παύλος Ιβάνοβιτς Πλεχάνωφ. Σπούδασε στη στρατιωτική σχολή του Πολότσκ καί στη συνέχεια αποφοίτησε από τη στρατιωτική Ακαδημία του ‘Ορενμπουργκ. Μετά έγινε αξιωματικός τ

          π. Ανανίας Κουστένης Ο Χριστός συναναστρέφεται τους αμαρτωλούς, τους τελώνες κι αυτοί τον πλησιάζουν μόνο και μόνο για να χαρούν την αγάπη και το πρόσωπό Του.  Ο Χριστός τους αιχμαλώτισε με την αγάπη Του.  «Θύματα» αυτής της αγάπης είναι και ο μετέπειτα Ευαγγελιστής Ματθαίος, ο Απόστολος Ζακχαίος και τόσοι άλλοι.  Κάθε άνθρωπος που αφήνει τον Χριστό να τον πλησιάσει, γεύεται αυτήν την χαρά. Κάποτε, ένας ασκητής βρισκόταν πολύ κοντά στην απόγνωση, επειδή πάλευε όλη μέρα με τους λογισμούς του.  Ένα βράδυ, ενώ ήταν έτοιμος να σωριαστεί κάτω από την απελπισία και τον σωματικό κόπο, λίγο πριν πέσει φώναξε:  «Κύριε Ιησού Χριστέ μου, βοήθα με»  και τότε ο ίδιος ο Χριστός τον πήρε αγκαλιά.  Κι όταν ο μοναχός παραπονέθηκε πως απ’ το πρωί υποφέρει και δεν έχει λάβει βοήθεια, ο Χριστός του απάντησε:  «Παιδί μου, δεν με κάλεσες».

        Υπάρχουν πολλά, τα οποία ο άνθρωπος τα συναντά εις τον βίο του, να πούμε. Πολλές φορές απορούσα, πως οι άγιοι Πατέρες, όταν προσηύχοντο, σήκωναν τα χέρια ψηλά; Δεν μπορούσα να το καταλάβω. Όταν ήρθε η σειρά, τότες το κατάλαβα. Δεν μπορείς, πάτερ, να συγκρατήσεις τον εαυτό σου, όταν έρχεται αυτή η χάρις, να πούμε, δεν μπορείς. Αλλά ποτές, όμως, στη ζωή μου δεν σήκωσα κι εγώ τα χέρια ψηλά στον ουρανό. Ψυχικώς τα σήκωσα πολλές φορές. Ως υιός προς Πατέρα…Δεν μπορείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου. Όταν υπερεκχυλίσει η χάρις, τότες κι εσύ τα χάνεις. Όταν συσταλεί η χάρις, τότε σε πιάνει ρίγος. Πού προχώρησα! Πού προχώρησα! Άλλη φορά μάζευα μύγδαλα στην περιοχή μας, να πούμε, και πέρασε ένα αεροπλάνο, επειδή το μέρος μας είναι μεταξύ δύο, ένα βουνό εδώ κι άλλο εκεί, κι είμαστε στη χαράδρα· και το έφερνε σαν μελωδία, να πούμε, σαν χορωδία. Ο βόμβος του αεροπλάνου, το ‘φερνε σαν μελωδία, σαν μουσική, να πούμε. Έφυγε η ψυχή μου αμέσως, απότομα, έφυγε η ψυχή μου προς

        Γέρων Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης: «Από λίγους ευσεβείς χριστιανούς όμως, θα ανθίσει και πάλι η πίστη… Έφθασε ο καιρός των εξετάσεων» … Μην κλίνετε τις καρδιές σας παιδιά μου στα λόγια των φαύλων. Αυτοί απέχουν κατά πολύ από την αλήθεια. Φροντίστε να κρατήσετε σταθερή την πίστη σας. Και ο Χριστός θα βοηθήσει, να είστε απολύτως βέβαιοι, να αντέξουμε οιανδήποτε φορτίο! Δεν χρειάζεται να μαζεύετε τρόφιμα. Αυτό δηλοί ολιγοπιστία. Χρειάζεται να βαδίζουμε την οδό του φωτός, την οδό της μετανοίας, την οδό του Χριστού μας. Γι’ αυτό με το παράδειγμα σας, την βιωτή σας, να διδάσκετε, όπου και να βρίσκεσθε μετάνοια και ταπείνωση για να στερεωθείτε και εσείς και οι άνθρωποι που σας συναναστρέφονται. «Εγώ θα σας βοηθήσω για να αντέξετε αυτό το φορτίο. Να μην απελπίζεσθε και εγώ θα σας δώσω το αιτούμενο. Μην ολιγοπιστείτε! Φροντίστε να κρατήσετε την πίστη σας σώα, για να λάβετε τον στέφανο, του φωτός της αληθείας», μας λέγει ο Χριστός μας. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες κα

        «Ακούσομαι τι λαλήσει εν εμοί ο Κύριος ». Θα αφουγκρασθώ τι θα μου πη ο Κύριος στα βάθη της καρδίας μου.  Αυτό λέει ο ιερός ψαλμωδός. Και όντως άκουγε τον ψίθυρο του Θεού η αγαπημένη του εκείνη καρδιά. Και ό,τι άκουγε μας το έλεγε ο προφήτης. Και επειδή ήταν λόγος του Θεού , έμεινε στους αιώνες διαχρονικά μέχρι σήμερα. Και μας στηρίζει. Η δική μου όμως καρδιά δεν είναι τέτοια, Κύριε μου Ιησού, ώστε να λαλής σε αυτήν και αυτή να ακούη τα θεία Σου λόγια, όπως ο ιερός Σου προφήτης. Όμως μίλησες, όταν βρισκόσουν στη γη. Και τότε είπες ό,τι πιο σημαντικό για όλους και για μένα. Με βάση λοιπόν από ό,τι είπες και διαχρονικά μένει μέχρι σήμερα αναλλοίωτο, προσπαθώ να κάνω μια σύνθεση αυτών, που θα μου έλεγες ακριβώς σήμερα, γιατί δεν έπαψες να είσαι παρών πάντα στην Εκκλησία Σου και ιδιαίτερα πάντα παρών «όπου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά Σου». Και είναι το ίδιο σαν και τότε. Γιατί ξέρω, Κύριε, ότι Εσύ δεν φλυαρείς και δεν μου λες περιττά πράγματα ή δεν λες και