Εννοια σας, θα έρθη ώρα… Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Το ίδιο πάθαμε και στη Μικρά Ασία. Γλεντούσαν οι Έλληνες στρατιώτες και οι αξιωματικοί στο Αφιόν Καραχισάρ, με τις πόρνες. Καί τη νύχτα έκανε επίθεσι ο Κεμάλ. Τούς έπιασε στον ύπνο και τελείωσε η ιστορία.
«Στήκετε», λέει εδώ ο απόστολος. Καί γιατί να πάρουμε παραδείγματα ξένα; Εγώ ο ίδιος είδα, στους φοβερούς πολέμους που υπέστη η πατρίδα μας, τη λεβεντιά των αξιωματικών και στρατιωτών μας. Αν ήξεραν εκείνα τα ηρωικά παιδιά που σκοτώθηκαν, ότι θα ερχόταν μια τέτοια νέα γενεά, μια γενεά που δεν σκέπτεται τη λευτεριά, αλλά μόνο το σεξ και το διάβολό τους, δεν θα ᾿χυναν το αίμα τους. Εκείνα ήταν παιδιά ηρωικά, παιδιά λεβέντικα.Εμείς τα κοινωνήσαμε πριν πέσουν στη μάχη. Μερόνυχτα είχαν να κοιμηθούν. Έμεναν με τα άρβυλά τους. Καί μάλιστα μερικά φυλάγανε σκοποί, διπλοσκοποί, από δεξιά και από αριστερά. Γιατί δεν υπήρχε μέτωπο. Απ᾿ όπου να ᾿νε μπορεί να τους έρχονταν οι σφαίρες. Φυλάγανε μέρα – νύχτα. Καί για να μην τους πάρη ο ύπνος είχαν καρφίτσες και κεντούσαν τα κορμιά τους!
Τώρα η σημερινή γενεά δε᾿ σκέπτεται τη λευτεριά, αλλά το σεξ και τα γλέντια. Φταίνε όμως οι γονείς, που τους κάνουν όλα τα χατίρια και δεν τους λένε ποτέ όχι. Αλλά έννοια σας, θα έρθη ώρα, όπως σας είπα. Αφού δεν θέλουν ν᾿ ακούσουν για λευτεριά και για μεγάλα ιδανικά, θα γίνουν δούλοι κάτω από το μεγάλο «ρινόκερω» των αθέων· και τότε θα πούν αμάν! Αλλά θα είνε αργά. Αυτός ο εκφυλισμός εκεί οδηγεί.
Λοιπόν, «στήκετε». Όταν ο στρατιώτης στέκεται στη θέσι του και φωνάζει «Φύλακες, γρηγορείτε», τότε φυλάει άγρυπνος την πατρίδα. Στα παλιά τα χρόνια έτσι φύλαγαν τα φρούρια. Γύρω – γύρω ήταν στρατιώτες και φύλαγαν σκοπιά όλη τη νύχτα. Καί για να μην κοιμηθούν φώναζε ο ένας στον άλλον· «Φύλακες, γρηγορείτε». Σαν τον στρατιώτη λοιπόν, που πρέπει να στέκεται στη θέσι του άγρυπνος ο φρουρός, γιατί δεν ξέρει ποιά ώρα θα του κάνη αιφνιδιασμό ο εχθρός.
Αυτά πάθαμε στο Αμύνταιο. Θα ήμασταν τώρα στο Μοναστήρι, και πιο πέρα απ᾿ αυτό. Ήταν
Οκτώβριος μήνας, και ήταν εκεί στο Αμύνταιο συγκεντρωμένος ο στρατός
μας. Πήγαν επί σκοπού κάποιοι, που «μας αγαπάνε πολύ», και κερνούσαν
τους στρατιώτες μας κρασί, από το κρασί του Αμυνταίου που φημίζεται. Καί
τους μέθυσαν. Ειδοποίησαν κατόπιν τους εχθρούς, κ᾿ εκείνοι έκαναν
αιφνιδιασμό. Ο στρατός μας δεν μπόρεσε ν᾿ αντισταθή. Έφτασε πανικόβλητος
μέχρι τον Αλιάκμονα. Κοντέψαμε να χάσουμε τη μάχη.
Το ίδιο πάθαμε
και στη Μικρά Ασία. Γλεντούσαν οι Έλληνες στρατιώτες και οι αξιωματικοί
στο Αφιόν Καραχισάρ, με τις πόρνες. Καί τη νύχτα έκανε επίθεσι ο Κεμάλ.
Τούς έπιασε στον ύπνο και τελείωσε η ιστορία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου